Cukrzyca to schorzenie przewlekłe i nieuleczalne. Jego główną przyczyną jest zaburzenie wydzielania insuliny. Jeśli chodzi o cukrzyce obecnie jesteśmy w stanie jedynie minimalizować lub ograniczać jej skutki poprzez nieustanne monitorowanie swojego organizmu oraz zmianę trybu życia.
Jak przedstawia WHO (Światowa Organizacja Zdrowia) cukrzyca przyczynia się do rozwoju niewydolności nerek, utraty wzroku, zawałów mięśnia sercowego, udarów mózgu oraz innych chorób przewlekłych.
Spis Treści
Czym jest cukrzyca?
Cukrzycę zaliczamy do chorób metabolicznych, która polega na zaburzeniach związanych z produkcją i działaniem insuliny jaka wydzielana jest przez komórki trzustki. Zaburzenia regulacji poziomu insuliny powodują hiperglikemię – czyli podwyższony poziom cukru we krwi. Przewlekły stan hiperglikemii może powodować uszkodzenie różnych narządów (serca, nerek, oczu).
Rodzaje cukrzycy
W związku z różnorodnymi przyczynami powstawania cukrzycy wyróżnia się: cukrzycę typu 1, cukrzycę typu 2 oraz cukrzycę ciężarnych.
Cukrzyca typu 1
Cukrzyca typu 1 występuje w sytuacji gdy układ odpornościowy organizmu człowieka zaczyna atakować komórki trzustki odpowiedzialne za wytwarzanie insuliny. Jest to ściśle związane z procesem autoimmunologicznym. W związku z tym liczba hormonów insuliny spada stopniowo, do czasu gdy, trzustka nie jest w stanie produkować już insuliny, aby regulować ilość poziomu cukru we krwi.
Do dnia dzisiejszego nie poznano dokładnej przyczyny tej reakcji autoimmunologicznej organizmu człowieka. Jej przyczynę wiąże się raczej z czynnikami środowiskowymi oraz genetycznymi.
Ten typ cukrzycy diagnozowany jest u około 10 % wszystkich rozpoznań choroby.
Cukrzyca typu 2
Cukrzyca typu 2 pomimo, że trzustka prawidłowo reguluje pracę hormonu, rozwija się na skutek braku wrażliwości tkanek organizmu na działanie insuliny. To zjawisko nazwano insulinoopornością. Oznacza ono, że komórki nie reagują prawidłowo na insulinę i nie wchłaniają glukozy z krwi. W związku z tym w układzie krążenia podnosi się poziom zarówno glukozy jak i insuliny.
Za rozwój cukrzycy typu 2 odpowiada nieprawidłowy styl życia i choroby takie jak miażdżyca, nadciśnienie tętnicze, otyłość czy choroba wieńcowa. Typ 2 rozpoznawany jest u 90 % rozpoznań cukrzycy.
Cukrzyca ciężarnych kobiet
Cukrzyca u ciężarnych kobiet pojawia się w wyniku zmian hormonalnych związanych z zajściem w ciążę. Dotyka ona kobiet, które nigdy wcześniej nie chorowały na cukrzycę. Po ciąży problem może minąć ale zdarza się, że przeradza się ona w cukrzycę typu 2. Kobiety ze zdiagnozowaną cukrzycą ciężarnych muszą bezwzględnie stosować się do zaleceń lekarza, dokonywać regularnych pomiarów poziomu cukru we krwi i przestrzegać zaleconej diety.
Przeczytaj także: Krople Insunol
Objawy cukrzycy
Wczesne rozpoznanie pierwszych objawów cukrzycy pozwala na podjęcie działania od razu. Nieleczona cukrzyca może w negatywny sposób wpłynąć na stan zdrowia. Do najczęściej występujących objawów cukrzycy zaliczamy:
- Silne pragnienie
- Wzrost apetytu
- Częste oddawanie moczu
- Ogólne osłabienie organizmu
- Senność, apatia
- Utrata masy ciała
- Ogólna drażliwość
- Problemy z koncentracją
- Powolne gojenie się ran
Pojawienie się powyższych objawów jest ważnym sygnałem, którego nie można bagatelizować. Zgłoś się do lekarza, a po diagnostyce skonsultuj w poradni diabetologicznej w celu przeciwdziałaniu rozwojowi cukrzycy i dobraniu odpowiedniego leczenia.
Cukrzyca – jak ją zdiagnozować?
Jak wspominaliśmy wczesna diagnostyka jest istotna, ponieważ pozwala natychmiast wdrożyć leczenie, dietę, co pozwoli na powrót do normlanego funkcjonowania organizmu oraz kontrolę poziomu cukru we krwi. Tym samym jest to sposób, aby zapobiec dalszemu rozwojowi choroby i powikłaniom pozostałych narządów wewnętrznych.
Po konsultacji u lekarza i poradni diabetologicznej, po wykonaniu dokładnego wywiadu z pacjentem i wykonaniu badań kontrolnych pod kontem poziomu cukru we krwi będziemy mieli pewność co do diagnozy, ponieważ choroba nie zawsze daje wyżej wymienione objawy. Często rozwija się bezobjawowo.
Jeśli podczas pomiarów poziom cukru we krwi na czczo wynosi pomiędzy 60mg/dl a 99 mg/dl to nie ma powodów do obaw. Niepokojące wyniki sięgają wartości powyżej 100 mg/dl.
Spokojnie, nie ma powodów do paniki, ponieważ pojedynczy podwyższony wynik nie zawsze musi oznaczać cukrzycę. Aby postawić taką diagnozę należy potwierdzić ją badaniami, np. test obciążenia glukozą. Polega on na zbadaniu próbki krwi na czczo po przyjęciu glukozy w płynie i wykonaniu kolejnych pomiarów w odpowiednich odstępach czasu.
Kiedy sprawdzać poziom cukru we krwi?
W przypadku diagnostyki badanie wykonujemy na czczo, rano. Na 8-12 godzin przed badaniem nie powinniśmy spożywać alkoholu i tłustych potraw.
Po tym jak otrzymamy diagnozę pomiarów dokonujemy wg wskazań lekarza za pomocą glukometru.
Jednak pamiętajmy, że jeśli:
- Kobieta jest w ciąży,
- Jesteś otyły/a,
- Masz genetyczne obciążenie cukrzycą,
- Ukończyłeś/aś 45 rok życia,
Powinieneś/aś dokonywać profilaktycznych pomiarów poziomu cukru we krwi.
Jak przeciwdziałać rozwojowi cukrzycy?
Profilaktyka cukrzycy jest ważna, ponieważ w tym przypadku zdecydowanie lepiej zapobiegać niż leczyć, zwłaszcza, że cukrzyca jest chorobą nieuleczalną.
Chcąc zachować zdrowie należy pamiętać o tym by utrzymywać zróżnicowaną dietę, aby posiłki były zbilansowane a organizm otrzymywał wszystkie składniki odżywcze.
Warto w ramach przeciwdziałania cukrzycy wprowadzić do swojego tryby życia codzienną dawkę aktywności fizycznej.
Kolejnym czynnikiem profilaktycznym są oczywiście regularne badania kontrolne poziomu cukru we krwi.
Niestety nie zawsze uda się uniknąć zachorowania na cukrzycę, ponieważ niektórzy mają skłonności genetyczne do rozwoju tej choroby.
Szczególną uwagą powinny objąć się osoby mające skłonności do tycia. To one powinny szczególnie zwrócić uwagę na to by nie dopuszczać do zwiększenia masy ciała by zmniejszyć ryzyko zachorowania.
Redusugar skutecznie obniża poziom cukru we krwi – przeczytaj.
Cukrzyca i dieta
Jeżeli już zostanie postawiona ci diagnoza koniecznie zgłoś się do diabetologa w celu opracowania dla ciebie odpowiedniej diety. W diecie cukrzycowej dopuszcza się do spożycia między innymi poniższe produkty
- Chude mięso drobiowe (bez skóry),
- Wołowinę, cielęcinę
- Ryby,
- Jogurty, kefiry, sery chude
- Jajka,
- Olej rzepakowy, lniany
- Oliwę z oliwek,
- Kasza gryczana, pęczak,
- Pieczywo razowe,
- Makarony z pełnoziarnistej mąki,
- Płatki owsiane,
- ryż brązowy,
- świeże warzywa,
- rośliny strączkowe
Z powyższych produktów bez większych trudności można skomponować pełnowartościowy posiłek.
Cukrzyca – efekty uboczne, powikłania
Nieleczona cukrzyca uszkadza naczynia krwionośne oraz układ nerwowy. Z czasem może doprowadzić do rozwoju kolejnych chorób, takich jak:
- uszkodzenie włókien nerwowych (neuropatia cukrzycowa) objawiające się mrowieniem, drętwieniem
- uszkodzenie nerek (nefropatia cukrzycowa), polegające na pojawianiu się białka w moczu co uszkadza nerki do tego stopnia, że dializy stają się koniecznością
- uszkodzenia układu krążenia, które powodują chorobę niedokrwienną mięśnia sercowego, zawał, udar
- uszkodzenie siatkówki oka (retinopatia cukrzycowa), które prowadzą do zaćmy, jaskry w nawet do ślepoty
- spadek odporności
- choroby jamy ustnej i zapalenie dziąseł
- problem z gojeniem się ran
- stopa cukrzycowa – na skutek uszkodzenia nerwów dochodzi do zaburzenia i utraty czucia dotyku, bólu i temperatury w stopach